default-logo

Περιστατικό νο 1

Αναθεώρηση Αρθροπλαστικής γόνατος σε 1 στάδιo

Γυναίκα 77 ετών, με ολική αρθροπλαστική γόνατος 4 χρόνια πριν ζητήσει τη βοήθειά μας. Ανέφερε πόνο τους τελευταίους 6 μήνες,  για τον οποίο όμως δεν ζήτησε ιατρική βοήθεια. Μετά από πτώση, ωστόσο, μέσα στο σπίτι της ένιωσε αιφνίδιο και πολύ έντονο πόνο στην αρθροπλαστική. Αδυνατώντας πλέον να βαδίσει ήρθε σε εμάς εκτάκτως. Το γόνατο παρουσίαζε έντονη αστάθεια και αδυναμία έκτασης (δε μπορούσε να το «τεντώσει» από μόνη της). Η ακτινογραφία της ήταν αυτή της εικόνας 1.

εικόνα 1

Η όλη κατάσταση ήταν συμβατή με χαλάρωση των υλικών, μάλιστα με αποκόλληση της πρόθεσης της κνήμης και λόγω της σαφούς αστάθειας σε ραιβότητα και της αδυναμίας έκτασης, με ρήξη τόσο του έξω πλαγίου, όσο και του επιγονατιδικού τένοντα. Η ρήξη επιγονατιδικού θεωρείται βαρύτατη κάκωση και πρακτικά οδηγεί το γόνατο σε αναπηρική κατάσταση αν δε διορθωθεί. Λόγω άσηπτης χαλάρωσης, έγινε αναθεώρηση αρθροπλαστικής σε ένα στάδιο:  αντικατάσταση των εμφυτευμάτων με άλλα, στην ίδια επέμβαση. Η χαλάρωση ήταν πολύ σοβαρή και το οστικό έλλειμμα τεράστιο. Χρησιμοποιήθηκε πρόθεση ημισυνδεδεμένη τύπου vanguard 360. Έγινε πλαστική του έξω πλαγίου με μόσχευμα πλατείας περιτονίας από τον ίδιο τον ασθενή. Η απευθείας συρραφή του τένοντα της επιγονατίδας ήταν αδύνατη. Επιλέξαμε τεχνική ενίσχυσης με τένοντα τετρακεφάλου και χειρουργικό πλέγμα.

Οι άγκυρες και οι καρφίδες συγκράτησης είναι εμφανείς στην ακτινογραφία (εικόνα 2)

εικόνα 2

Είναι επίσης εμφανές ότι τα stems (στυλεοί) των προθέσεων δεν είναι απόλυτα ευθεία, αλλά έχουν μια κυρτότητα. Πράγματι, τα stems είναι συναρμολογούμενα, με πολλές δυνατότητες αποκλίσεων, ώστε να ανταποκρίνονται στις ανατομικές απαιτήσεις του κάθε περιστατικού. Μέσα από αυτήν την περίπτωση θέλουμε να τονίσουμε τη φιλοσοφία μας:  

  • Το σύστημα αναθεώρησης που χρησιμοποιούμε πρέπει να μας παρέχει πολλές τεχνικές δυνατότητες, ακόμη και για το απρόβλεπτο και
  • Είναι απαραίτητη η εξοικείωση με ένα σύστημα  και όχι η αλλαγή από εταιρεία σε εταιρεία κι από υλικό σε υλικό. Έτσι αυξάνει συνεχώς η εμπειρία του χειρουργού με ένα συγκεκριμένο τρόπο «σωτηρίας» αυτών των δύσκολων περιπτώσεων. Πέντε χρόνια μετά, η ασθενής έχει ενεργητική έκταση, κάμψη 90 μοίρες, ικανοποιητική για το συγκεκριμένο υπόβαθρο, βαδίζει δε με γόνατο σταθερό και ανώδυνο.